Column burgemeester Mark Slinkman - Stem op de toekomst!
Stem op de toekomst!
Binnenkort mogen we weer naar de stembus. De verkiezingsdebatten zijn in volle gang en zowel de lijsttrekkers als de onderwerpen buitelen weer over elkaar heen. Over migratie, over veiligheid, en natuurlijk over wie straks absoluut niet met wie wil regeren. Wat jammer dat er niet wat meer gesproken wordt over welk land we aan jonge mensen willen doorgeven.
Deze tijd vraagt veel van kinderen. Op school moeten ze al vroeg presteren. Via apps als Magister kunnen hun uiterst betrokken ouders hun schoolprestaties van uur tot uur volgen. Ook in hun onderlinge contact voelen jongeren dat ze niet mogen falen. De alom tegenwoordige sociale media schetsen voortdurend een beeld van perfectie, succes en geluk. Wie daar niet aan voldoet, ervaart al snel dat hij tekortschiet.
De stress die dit veroorzaakt zorgt ervoor dat een slechte mentale gezondheid een steeds groter probleem wordt. Hulp komt door de lange wachtlijsten doorgaans met maandenlange vertraging, wanneer problemen vaak nog veel groter zijn geworden. Jeugdzorg zal altijd nodig zijn. Maar als één op de zeven jongeren er een beroep op doet is er wat anders aan de hand. En moeten we zorgen dat de samenleving gezonder voor hen wordt ingericht.
Studeren is investeren in je toekomst, zeggen we vanouds. Maar die toekomst begint ondanks een beetje studiefinanciering voor velen met een torenhoge studieschuld. Jongeren zonder welgestelde ouders denken lang na of ze daar wel aan durven beginnen. Menig student betaalt voor zijn studentenkamertje meer huur dan zijn ouders kwijt zijn aan de hypotheek voor een ruime woning. Als je het ‘geluk’ al hebt zo’n kamer te vinden.
Na de studie begint de volgende zoektocht; die naar werk en een huis. De arbeidsmarkt is onzeker, contracten zijn vaak tijdelijk en veel lonen stijgen langzamer dan de prijzen. Wie eindelijk een inkomen heeft, ervaart vervolgens dat een woning vinden bijna een loterij is. De huurmarkt is oververhit, koopwoningen zijn onbetaalbaar en de wachttijden voor sociale huur lopen op tot vele jaren. Veel jongeren wonen noodgedwongen nog bij hun ouders.
Wie wèl een woning weet te vinden, betaalt daar vaak in meerdere opzichten een hoge prijs voor. Het is normaal geworden dat er twee volledige inkomens nodig zijn om rond te komen. En zelfs dan is het voor velen elke maand krabben en bijten. Het is niet verwonderlijk dat het stichten van een gezinnetje onder hoge werk- en financiële druk zijn vanzelfsprekendheid verliest en niet zelden een kwestie van uit- of zelfs afstel wordt.
Dat is niet zoals wij destijds het leven zijn begonnen. En het is niet goed. Wie nu jong is, draagt straks onze samenleving. Net zoals dat voor ons oudere generaties gold, moeten ook jonge mensen kunnen bouwen aan hun leven met fatsoenlijke kansen op onderwijs, werk en wonen. En in het bijzonder ook met voldoende welzijn en welbevinden.
Als vijftigplusser weet ik best dat ook de oudere generaties zorgen genoeg hebben: over gezondheidszorg, over bestaanszekerheid, over een samenleving die steeds sneller verandert. Ook die noden verdienen aandacht. Toch is het belangrijk dat we in het stemhokje verder kijken dan onze eigen generatie.
Ik ga in de programma’s van de politieke partijen daarom vooral zoeken naar wie echt hoop en uitzicht biedt aan de jonge mensen van nu en de generaties van morgen. Bij verkiezingen kijken we uiteraard naar de uitdagingen van vandaag en morgen. Maar het moet óók gaan over wat we onze kinderen en kleinkinderen gunnen voor de toekomst.
Mark Slinkman
Burgemeester van Berg en Dal
